Skinniðandi sokkur

Til að svara henni Hjöddu minni sem spurði um stöðu sjálfsagamála síðustu helgi þá get ég sagt að ég stóð mig nokkuð vel. Var bara heima í góðu tjilli að spjalla við sjálfa mig um heima og geima. Veit hins vegar ekki með þessa helgi. Þó svo að ég búist við nokkrum dropum af áfengi í búksa að þá held ég að villta hliðin verði tamin, eða tamdari en í september! Er reyndar núna á bókhlöðunni og var að koma úr klukkutíma langri kaffipásu með Birnu og Sverri og fannst mér ég sjá glitta í púkan í honum Svedda mínum. Held að það sé sirkustjaldið sem laðar að, kannski er það bara nafnið, hann iðar allaveganna allur í skinninu yfir einhverju! Þið vitið hvernig hann er, þið sem vitið..
Jæja, æstar bækurnar bíða...